ขุนน้ำนางนอน ‘เลดี้ ลากูน one-day trip’

ขุนน้ำนางนอน เมื่อช่วงไม่กี่วันมานี้ ทองปันเห็นภาพเพื่อนๆที่แชร์บนหน้า feed ของเพจ facebook แล้วอิจฉา มีคนไปเล่นน้ำที่บลูลากูน วังเวียง ประเทศลาว หรือ น้ำตกแถวแม่แตง เชียงใหม่ หรือแม้กระทั่งทองปันเอง ได้ไปเที่ยวแกรนด์แคนยอนเชียงใหม่ เห็นฝรั่งกระโจนลงเล่นน้ำสนุกสนาน ทำให้รู้สึกว่า บ้านเขาเมืองเขา ทำไมการท่องเที่ยวมันสนุกจัง แต่หันกลับมาดู เชียงราย บ้านเกิดของทองปัน มันช่าง…ผู้ใหญ่มาก ตัวชูโรงสำหรับนักท่องเที่ยวมักเป็นวัด, พระธาตุ อีกทีก็จับจ่ายที่แม่สาย หรือขึ้นภูชี้ฟ้าไปชมพระอาทิตย์ขึ้น (อันนี้ที่โปรดของทองปันเลย)

แต่จริงๆ ความสนุกของเชียงรายมีตั้งหลายจุด แต่ไม่มีใครดึงออกมาให้โดดเด่น ทองปันก็เลยคิดว่า จะทำหน้าที่นี้ซะหน่อย เดี๋ยวจะพาไปรู้จักสถานที่ท่องเที่ยวท้องถิ่น สนุกๆ ของคนพื้นที่ให้ดีกว่า คอยติดตามละกัน

ที่แรกที่คิดถึงเลยตอนนี้ คือ ขุนน้ำนางนอน (Khun Nam Nang Non) แต่ชื่อมันช่างจำยาก และพอแปลงเป็นอังกฤษตามป้ายบอกทางของกรมทางฯ มันไม่บ่งบอกลักษณะของสถานที่ชวนให้เลี้ยวเข้าไปเลย ดังนั้น ทองปันขอตั้งชื่อให้ใหม่ได้ไหม… ขอตั้งให้ว่า “เลดี้ ลากูน (Lady Lagoon)” จะได้ฟังดูอินเตอร์หน่อย ใครได้อ่านบทความนี้ ฝากแชร์ให้ อบต. หรือ ผู้รับผิดชอบพื้นที่หน่อย ปรับชื่อ ปรับป้ายต้อนรับ ยินดีให้ใช้ แล้วช่วยกันเรียกขานเป็นทอดๆ กันต่อๆไปด้วย เผื่อจะป็อบขึ้นมา การท่องเที่ยวจะครึกครื้นขึ้นเยอะ (หมายเหตุ ตรวจ google แล้ว ยังไม่มีใครใช้ชื่อนี้นะ เพราะฉะนั้น เอกลักษณ์สุดๆ)

ขุนน้ำนางนอน หรือ เลดี้ ลากูน แห่งนี้ ทองปันเคยมาเที่ยวตั้งแต่ยังเด็ก เวลากลับมาเยี่ยมแม่จัน เชียงราย ลุงและป้าชอบพามาปิ๊กนิก เกาะห่วงยางเล่นน้ำทั้งวี่ทั้งวัน สนุกมาก แล้วยิ่งหน้าสงกรานต์ ขึ้นรถกะบะแห่เที่ยว (ปัจจุบันห้ามแล้ว) แวะเข้าไปเติมน้ำ ก็เกิดสงครามน้ำ สาดกันกระจาย

เมื่อวานเลยชวนแม่ไปรำลึกความหลังซะหน่อย แม่เองก็ไม่ได้กลับไปนานแล้ว ทางเลี้ยวเข้าก็ยังจำไม่ได้กันเลย แต่ตอนนี้ จำกันขึ้นใจแล้ว

วิ่งจาก อ.แม่จัน ขึ้นไปตามถนนพหลโยธิน เหมือนจะไปแม่สาย ประมาณ  25 กิโลเมตร (เลยทางขึ้นดอยตุงไปอีกนะจ้ะ) ซ้ายมือจะมีทางเข้าวัดบ้านจ้อง และมีป้ายสีน้ำเงินเล็กๆ ปักไว้ “ขุนน้ำนางนอน” ก็เลี้ยวเข้าไปเลย วิ่งไปถามถนนหลัก เลยวัดบ้านจ้องไป ไม่วอกแวก ประมาณ 1 กิโลเมตร ก็จะไปสิ้นสุดถนนที่ วนอุทยานถ้ำหลวงและขุนน้ำนางนอน พอดิบพอดี เดี๋ยวนี้ มีที่กั้นห้ามเอารถเข้าไปใกล้แหล่งน้ำแล้ว ต้องเดินเข้าไป แต่ก็นิดเดียว ยังไม่ทันเหนื่อยเลย แล้วก็จะมีแม่ค้าพ่อค้าหิ้วของกินเครื่องดื่มตามเรามา พอเห็นเราหาที่ปิ๊กนิกลงหลักปักฐานได้แล้ว เขาก็จะขายของ ก็ถือสนับสนุนรายได้ของคนในท้องถิ่นไปนะคะ ก็มีอาหารตามสั่ง ส้มตำ ของย่าง ของทอด ขนมทั่วไป เข้ากับบรรยากาศปิ๊กนิกดีนัก

ตลอดทางที่เดินเข้าไปใกล้แหล่งน้ำขุนน้ำนางนอน ร่มรื่นมากๆ ต้นไม้ใหญ่ตลอดทาง แม่ตื่นเต้นที่เห็นต้นมะค่าต้นใหญ่หลายคนโอบ เห็นเถาวัลย์ เห็นกล้วยไม้ป่าอุดมสมบูรณ์เกาะเกี่ยว ร่มรื่นกว่าแต่ก่อนเยอะ และนักท่องเที่ยวก็น้อยลงมาก แต่แม่บอกว่า หน้าฝน น้ำเยอะ คนไม่มากัน ส่วนหน้าหนาวก็หนาว ใครจะลง ดังนั้นหน้าร้อนเป็นที่นิยมที่สุด อ๋อ ขุนน้ำนางนอนมีน้ำตลอดปีนะ เลิศที่สุดก็ตรงนี้!!

เดินถึงแหล่งน้ำ อ้าว! เล็กลงแฮะ หรือว่า ตอนเด็กๆ รู้สึกว่าใหญ่มากไปเอง ซึ่งจริงๆ อาจจะมีขนาดเท่าเดิม ฮาๆๆ มีพื้นที่ริมน้ำแยกซ้ายขวา มีสะพานไม้ไผ่ สะพานปูนให้ข้ามไปเลือกหาพื้นที่ส่วนตัวสำหรับตั้งปิ๊กนิกของแต่ละครอบครัวตามอัธยาศรัย ส่วนใครจะเล่นน้ำ ลงตามสบาย มีป้ายเตือนพื้นที่น้ำลึกอยู่เป็นระยะ ให้ระวังกันเอง ห้องน้ำและห้องอาบน้ำมีบริการให้ 1 จุดตรงทางเข้าวนอุทยาน ส่วนใครว่ายไม่แข็ง มีห่วงยางสำหรับเล่นน้ำบริการ ไม่รู้วันนี้เอาไปซ่อนไหน แต่แค่แจ้งแม่ค้าที่หิ้วตะกร้าขายของว่าจะเอา เขาก็จะเนรมิตรให้ทันที

ท้ายแหล่งน้ำ ข้ามสะพานปูนไป เดินไปทางซ้ายๆ หน่อย จะมีบันไดขึ้นถ้ำ แม่ค้าบอก ถ้ำลึกใช้ได้ แต่วันนี้บายก่อน ดูรกชื้น น่ากลัวนิดๆ หน้าร้อนค่อยเข้าไปดีกว่า

วันนี้รวมๆ แล้ว มีอยู่สองกลุ่มปิ๊กนิก กลุ่มครอบครัวสาวไทยพาสามีฝรั่งและหลานๆ มาเล่นน้ำ สบายๆ และกลุ่มเด็กวัยมัธยมใสๆ มานั่งล้อมกลุ่มเม้าท์มอยกันสนุกสนาน เห็นแล้ว ชักอยากมีกลุ่มของตัวเองบ้าง

ท้ายสุด จะมีใครสงสัยไหมว่า แล้ว “นาง” นอนอยู่ตรงไหน? มองไปก็มีแต่ต้นไม้สลับพื้นโล่งเตียน และ น้ำ

เฉลยก็คือ “นาง” นอนดูอยู่ข้างหลังจ้า ฟังดูสยองนิด ฮาๆๆ

เพราะขุนน้ำนางนอนตั้งอยู่ด้านหน้าเขา ส่วนศีรษะของเทือกเขาดอยนางนอนพอดิบพอดี ส่วนเทือกเขาดอยนางนอนนั้น เป็นเทือกเขาที่ทอดยาวขนานไปกับถนนพหลโยธินที่ตรงไปแม่สาย เริ่มจากที่ราบ อ.แม่จัน จรด อ.เชียงแสน เลย ถ้าอยู่บนรถ มองมาด้านซ้าย ก็จะต้องสังเกตเห็นแน่ๆ เป็นเหมือนหญิงสาวนอนหงายราบกับพื้น โดยดอยตุง จะอยู่บริเวณส่วนท้องของนางนอน

ทองปัน เปิดบริสุทธิ์… ‘เลดี้ ลากูน one-day trip’